Cukrzyca ciężarnych (GDM) to nietolerancja glukozy każdego stopnia, która rozpoczyna się lub po raz pierwszy jest rozpoznana podczas ciąży. Jest to jedno z najczęściej występujących powikłań podczas ciąży obok nadciśnienia, niedokrwistości czy infekcji dróg moczowych.
Uważa się, że główną przyczyną GDM jest insulinooporność spowodowana przez estrogeny, progesteron, prolaktynę i hormon wzrostu, które są hormonami diabetogennymi. GDM może wynikać również ze zwiększonego przyrostu masy ciała w ciąży lub z dysfunkcji trzustki, wydzielającej zbyt mało insuliny.
Czynniki, które zwiększają ryzyko GDM to: otyłość już przed ciążą, wiek powyżej 35 lat, występowanie cukrzycy w rodzinie, poronienia…
Przebieg takiej cukrzycy zazwyczaj jest bezobjawowy i wykrywany jedynie poprzez badanie stężenia glukozy we krwi. Nawet trochę podwyższone stężenie może skutkować wieloma powikłaniami.
GDM stanowi zagrożenie dla życia matki i płodu.
Jakie wady wrodzone mogą pojawić się u noworodka chorej matki?
Wady serca, wady cewy nerwowej, wodogłowie, zespół Downa, wady kręgosłupa, zniekształcenia kończyn oraz wiele innych.
Kontrola glikemii u ciężarnych jest ważnym elementem, mogącym uratować matkę oraz dziecko przed skutkami cukrzycowymi.
„Wpływ cukrzycy ciążowej na rozwój płodu i noworodka” K. Łagoda, G. Kobus, H. Bachórzewska-Gajewska, Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2008, tom 4, nr 4.
