Substancje dodatkowe określane na opakowaniach zazwyczaj symbolem „E” – ale co ten symbol oznacza?
Dopuszczając „E” do stosowania wymagane są dwa warunki: brak szkodliwości dla zdrowia oraz niezbędność stosowania w technologii. Ograniczono znaczną ilość substancji szkodliwych – jednak nadal są one stosowane podczas produkcji.
Składniki dodawane do żywności oznaczone jako „E” możemy pogrupować:
- E100 = barwniki
- E200 = konserwanty
- E300 = antyoksydanty i substancje zakwaszające
- E400 = emulgatory i zagęszczacze
- E500 = sole i składniki mineralne
- E600 = substancje wzmacniające smak
- E900= substancje słodzące
Oczywiście nie zawsze jest to takie łatwe ponieważ np. E170 (węglan wapnia) jest jednocześnie barwnikiem, substancją wypełniającą, przeciwzbrylającą a także jest składnikiem mineralnym.
„E” mogą być substancjami naturalnymi (kwas askorbinowy, kwas octowy), substancjami otrzymywanymi sztucznie ale w działaniu identyczne z naturalnymi oraz substancje syntetyczne.
Najgorzej jeśli mamy do czynienia z substancjami, które mają kontrowersyjny wpływ na zdrowie”
- E102 (tartrazyna), E20 (kwas benzoesowy) – powodował reakcje alergiczne u osób uczulonych na kwas acetylosalicylowy.
- E127 (erytrozyna) – mogłaby być stosowana w celu wprowadzania jodu do organizmu, jednak jest wykorzystywana głównie jako barwnik do wiśni w mieszankach owocowych.
- E952 (cyklaminian), E954 (sacharyna) – zabroniono stosowania w 1970r. w USA, gdy obserwowano związek między tymi substancjami a występowaniem raka pęcherza moczowego . W Niemczech nadal są one dozwolone.
- E620-E625 (kwas glutaminowy) – powoduje syndrom restauracji chińskiej prowadząc do kołatań serca oraz bólów głowy.
Najlepiej wybierajmy produkty naturalne – ale takich coraz mniej biorąc pod uwagę rozwijający się przemysł.
„Żywienie – atlas i podręcznik”, H.K. Biesalski, P. Grimm, Wyd. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2012
