SM to stan zapalny ośrodkowego układu nerwowego, który charakteryzuje się zanikiem otoczki mielinowej i tym samym postępującymi zaburzeniami ze strony układu nerwowego.
Choroba częściej dotyka kobiety między 20-40 r.ż.
Objawami SM są m.in.: zaburzenia wzroku i mowy, problemy z równowagą, problemy z jelitami i pęcherzem moczowym, nadwrażliwość na ciepło.
Przyczyny choroby nadal są niepoznane. Zakłada się, że jest to głównie choroba genetyczna bądź też wywołana przez czynniki środowiskowe.
Istnieją przypuszczenia, że zła dieta wpływa na zaostrzenie objawów choroby (nadmiar tłuszczów zwierzęcych, niedobór witamin D, B12, kwasu foliowego oraz antyoksydantów).
Ciekawe fakty
- Zwiększona podaż mięsa czerwonego i tłuszczów zwierzęcych, słodyczy zwiększa zachorowanie na SM.
- Zwiększona podaż ryb oraz węglowodanów złożonych może obniżać ryzyko wystąpienia choroby.
- Zwiększone spożycie pełnotłustego mleka koreluje ze zwiększonym ryzykiem zachorowalności na SM.
- Większe spożycie białka roślinnego, błonnika, witaminy C wpływają na zmniejszone ryzyko występowania SM (zdania podzielone).
- Niedobory magnezu, wapnia, żelaza mogą korelować z postępem choroby.
- Niedobory kwasu foliowego oraz wit. B12 mogą dodatnio korelować z ryzykiem występowania SM.
- Odpowiednia podaż witaminy D może hamować demielinizację nerwów.
Dieta SWANKA (często stosowana przez osoby chore na SM).
Jakie są jej zalecenia?
- ograniczenie tłuszczów zwierzęcych na rzecz niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych,
- 60-90 g białka pochodzącego z ryb, owoców morza, kurczaka, indyka, odtłuszczonego mleka,
- w pierwszym roku należy zrezygnować z czerwonego mięsa,
- wyeliminowanie twardych margaryn,
- ograniczenie produktów przetworzonych,
- zmniejszenie spożycia kofeiny,
- zalecane: orzechy, tran, antyoksydanty,
- zwiększenie ekspozycji na światło również działa zapobiegawczo.
„Rola diety w stwardnieniu rozsianym” K. Konikowska, B. Rogulska – Ilow, Zakład Dietetyki, uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu.
