Łuszczyca jest przewlekłym schorzeniem z tendencjami do nawrotów. Dotyczy głównie skóry i układu kostno-stawowego. W Polsce na łuszczycę zwykłą choruje ok. 1 mln ludzi.
Objawy mogą wystąpić w każdym wieku i mogą utrzymywać się całe życie lub pojawiać się okresowo.
Dieta może wpływać na przebieg choroby. Udowodniono, że odpowiednio dobrana dieta niskokaloryczna oraz utrzymanie prawidłowej wagi zmniejszają stan zapalny i poprawiają stan chorych leczonych również farmakologicznie.
U pacjentów zmagających się z łuszczycą stwierdzono niski poziom beta-karotenu, a-tokoferolu oraz selenu czyli ważnych antyoksydantów, których brak nasila objawy choroby. Tak więc zaleca się spożywanie dużej ilości owoców i warzyw.
U chorych stwierdza się również niską zawartość niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT) co wpływa na suchość skóry i nadmierne rogowacenie. Ważne jest uzupełnianie diety w kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3. Spożywajmy więc ryby morskie a także olej lniany, rzepakowy, sojowy.
Wykazano również, że osoby chore mają podwyższony poziom przeciwciał przeciwko gliadynie obecnej w pszenicy, życie, jęczmieniu i owsie. Wykluczenie tych produktów zmniejsza nasilenie objawów.
Istotne jest stosowanie suplementacji wit. D – po uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Negatywny wpływ mają natomiast: alkohol i palenie papierosów. Prowadzą one do cięższego przebiegu łuszczycy a także pojawia się więcej działań ubocznych.
„Czy odpowiednia dieta może być pomocna w leczeniu łuszczycy zwykłej”, D. Wasiluk, L. Ostrowska, E. Stefańska, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2012, Tom 18, Nr 4, 405-408
