„Kuchnia molekularna” to termin kojarzony z rewolucją kulinarną w Hiszpanii, która jest pionierem kuchni innowacyjnej oraz nowoczesnej. „Gastronomia molekularna” to termin stworzony przez fizyka Nicholasa Kurti oraz chemika Herve’a This. Badali oni związki chemiczne oraz ich wzajemne oddziaływanie w produktach spożywczych. Przeprowadzali doświadczenia zmieniając skład oraz strukturę produktów spożywczych za pomocą różnych procesów chemicznych i fizycznych.
To dzięki kuchni molekularnej mamy możliwość skosztowania niezwykłych smaków oraz struktur co czyni wizytę w restauracji czymś zaskakującym dla naszych zmysłów.
Restauracja serwująca dania molekularne ma menu degustacyjne a na jeden kęs takiego dania trzeba czekać nawet ok. 30 minut. Potrawy są modyfikowane o dodatek lecytyny, alg morskich oraz umieszczane w różnych urządzeniach np. syfonach, piecach konwekcyjnych. Dania serwowane są w artystyczny sposób na łyżeczkach, drewnie, kamieniu, metalu lub w probówkach.
Także połączenia smaków są nietypowe i stanowią dla nas nie lada przeżycie: czarny kawior z białą czekoladą, makaron z zielonej herbaty, żel ananasowy, śledź z watą cukrową, lody o smaku jajek na bekonie, budyń kawowy aromatyzowany tytoniem, oranżada z marchewki, spaghetti z wina. Zapoznając się z kartą dań w restauracji lub przeglądając strony internetowe można trafić naprawdę na niesamowite potrawy.
Uzyskanie tych potraw jest możliwe dzięki nowoczesnym technikom jak: sous-vide, smażenie w wodzie, ciekły azot, żelowanie, piankowanie, sferyfikacja, suchy lód, wędzenie, dekonstrukcja, ultradźwięki.
Elita kuchni molekularnej to: Ferran Adria Acosta, Heston Blumenthal, Rene redzepi, Heiko Antoniewicz. W Polsce ogromną popularnością cieszy się Wojciech Modest Amaro, właściciel restauracji Atelier Amaro, która zdobyła jedną gwiazdkę Michelin.
„Kuchnia molekularna i jej możliwości rozwoju w Polsce.”, E. Śmiałek, K. Gutkowska, Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego 1/2017: 89-96
