Co łączy homocysteinę z udarem mózgu?

Udary mózgu są uznawane za trzecią co do częstości występowania przyczynę śmierci. Mimo uratowania Pacjenta często dochodzi do niedowładów lub nawet kalectwa.
Przyczyny udarów mogą być różne: niewłaściwa dieta, palenie tytoniu, alkohol, miażdżyca, nadciśnienie, stres oraz inne choroby towarzyszące zwłaszcza w starszym wieku.

Uważa się, że hiperhomocysteinemia zwiększa ryzyko uszkodzeń ścian naczyń przyczyniając się do powstawania miażdżycy oraz zakrzepicy, które z kolei mają wpływ na wystąpienie udaru mózgu.

Homocysteina do aminokwas siarkowy, który powstaje podczas trawienia białek pochodzących z diety.
Wzrost stężenia homocysteiny w organizmie może wynikać z niedoboru kwasu foliowego, witaminy B6 oraz B12. Również głodzenie się jak, nadużywanie kofeiny, leki, nowotwory, mutacje genów (MTHFR, CBS) mogą spowodować hiperhomocysteinemię.
Normy homocysteiny we krwi mieszczą się w granicach 5-14um/L.

W badaniach wykazano, że u osób u których wystąpił udar mózgu mają zwiększone stężenie homocysteiny > 14um/L oraz obniżone stężenie wit. B12.

Podwyższony poziom homocysteiny można regulować suplementując witaminy z gr. B oraz kwas foliowy. Jedno z badań wskazało, że 200mg kwasu foliowego dziennie po okresie 8 tygodniu wyrównuje poziom homocysteiny we krwi.

Jednak nie prowadźmy sami takiego leczenia! Na początku można oznaczyć stężenie homocysteiny we krwi a następnie (gdy wyniki będą powyżej normy) zmienić swój sposób żywienia, dodając do diety dużo zielonych warzyw liściastych, chude mięso, ryby i pełnoziarniste produkty zbożowe.

„Hiperhomocysteinemia – ważny czynnik ryzyka udaru mózgu”, Z. Banecka-Majkutewicz, D. Gąsecki, J. Jakóbkiewicz-Banecka, B. Banecki, G. Węgrzyn, W. N. Nyka, Udar Mózgu 2005, tom 7, nr 2