Nazwa tego rogala wywodzi się z tradycji powiązanej z dniem Św. Marcina (11 listopada). Tradycja sięga XVI wieku i wiąże się z uroczystym zakończeniem prac polowych w danym roku. Ten dzień jest obchodzony zwłaszcza w Poznaniu, gdyż w tym mieście jest także Kościoł pod wezwaniem Św. Marcina oraz ulica Św. Marcina.
Pierwsze wzmianki o tych rogalach pochodzą z 1852 roku. Co wchodzi w skład takich rogali? Mąka pszenna, masa jajowa, margaryna, mleko, biały mak, pomada, drożdże, rodzynki, orzechy, owoce kandyzowane, aromaty, woda.
Gotowy rogal powinien być w przekroju owalny a jego masa powinna wahać się od 200 do 250 g. Są również ścisłe wymiary jakie powinien mieć rogal ale także pożądana barwa ciasta/nadzienia.
Według krążących opinii prekursorem wypieków rogali był Józef Melzer (cukiernik w piekarni), który namówił swojego pracodawcę. Następnie rogale były rozdawane ludziom ubogim. Legenda mówi, że kształt rogala miał nawiązywać do podkowy zgubionej przez konia św. Marcina. Została odnaleziona przez przechodzącego cukiernika, który postanowił zrobić wypiek na jej wzór.
Wszystkie dodatkowe informacje na temat produkcji, pierwszych cukierni zajmujących się wypiekami, reklam, nagród znajdziecie w dokumencie poniżej:
„Wniosek o rejestrację oznaczenia geograficznego produktu rolnego lub środka spożywczego” – https://bip.minrol.gov.pl
