Owies spośród wszystkich zbóż jest najbogatszy w składniki pokarmowe. Zawiera sporo fosforu, żelaza i witaminy B1. Obficie występującym składnikiem płatków owsianych są węglowodany, które są stopniowo wchłaniane w organizmie. Spośród węglowodanów można wymienić skrobię, fruktozę, śluzy roślinne (wyściełające przewód pokarmowy i łagodzące stany zapalne jelit) oraz błonnik, który jest odpowiedzialny za prawidłową perystaltykę jelit i usuwanie „złego” cholesterolu LDL.
Owies to również białka, które dostarczają wszystkich niezbędnych aminokwasów oraz tłuszcze; kwasy tłuszczowe zwłaszcza nienasycone, awenasterol (zmniejsza stężenie cholesterolu LDL), lecytyna (pozytywny wpływ na układ nerwowy).
Owies zalecany jest podczas:
- Zaburzeń układu nerwowego – lecytyna i witamina B1 mają odżywczy wpływ na neurony.
- Stresu – awenina działa uspokajająco.
- Zaburzeń trawienia, stanów zapalnych żołądka i jelit – owies działa łagodząco na przewód pokarmowy.
- Cukrzycy – płatki owsiane w połączeniu z otrębami poprawiają tolerancje cukrów.
- Hipercholesterolemii – Składniki owsa obniżają poziom złego cholesterolu LDL.
- Miażdżycy i nadciśnienia – owies jako idealny produkt w profilaktyce tych schorzeń.
Płatki owsiane z mlekiem i owocami to znakomite śniadanie dla dzieci, kobiet w ciąży oraz sportowców.
Można również przygotować wodę owsianą, która stabilizuje układ nerwowy i jest zalecana podczas nerwicy i stresu. Uzyskuje się ją przez namoczenie i gotowanie dwóch łyżek ziarna w litrze wody przez ok. 5 min. Płyn należy wyklarować.
„Prozdrowotne właściwości owsa i produktów owsianych”, M. Gibiński, D. Gumul, J. Korus, Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 2005, 4 (45) Supl., 49-60
„Lecznicza Żywność”, Dr med. Jorge D. Pamplona Roger, Wyd. Nowe Spojrzenia, Warszawa 2014
