Choroba Leśniowskiego Crohna (L-C)

Co to jest za choroba i czym się charakteryzuje?

Jest to przewlekły oraz pełnościenny proces zapalny ściany przewodu pokarmowego. Może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego. Najczęściej choroba dotyczy końcowego odcinka jelita krętego (40-50%) a także jelita cienkiego oraz grubego (30-40%). W mniejszym stopniu dotyczy górnego odcinka przewodu pokarmowego. Choroba charakteryzuje się okresami zaostrzeń oraz remisji. Chorują głównie osoby w wieku 20-40 lat.

Stan zapalny prowadzi do owrzodzeń błony śluzowej a także ropni oraz przetok. Gdy owrzodzenia bliznowacieją, może dojść do zwężenia a nawet zamknięcia jelita.

W początkowym etapie choroby powstają owrzodzenia błony śluzowej jelit przypominające afty w jamie ustnej. W późniejszym okresie, błona jest obrzęknięta i „poprzecinana” owrzodzeniami zostaje uniesiona do góry. Powstaje wówczas tzw. efekt brukowania (błona śluzowa wygląda jak kostki bruku).

Jakie są przyczyny?

  • Genetyczne,
  • Środowiskowe – palenie tytoniu, chemiczne składniki żywności,
  • Immunologiczne – zwiększona aktywacja komórek uczestniczących w odpowiedzi immunologicznej.

Objawy?
Choroba zaczyna się skrycie – rzadziej jest to atak ostry. Objawem przedmiotowym jest guz wyczuwalny w miejscu odpowiedzialnym za lokalizację zmian chorobowych. Najczęściej w okolicy prawego dołu biodrowego.

Do początkowych objawów zalicza się: osłabienie, brak apetytu, gorączkę. Następnie pojawiają się bóle skurczowe brzucha, biegunki z domieszką śluzu/krwi, wzdęcia brzucha, niedokrwistość, zaburzenia przełykania, wychudzenie.

Diagnostyka:
Do badań pozwalających zdiagnozować chorobę L-C zalicza się m.in.: kolonoskopię, gastroskopię, USG, TK, morfologię krwi.

Dieta:
Podczas choroby obserwuje się niedobory witamin oraz składników mineralnych, które mogą prowadzić do niedożywienia oraz niedokrwistości.

Dieta powinna być bogatoenergetyczna, łatwostrawna, ubogobłonnikowa, niskotłuszczowa, bogatobiałkowa. W diecie powinno być produkty bogate w witaminę B12 oraz żelazo.

Na ogół u pacjentów występuje nietolerancja laktozy – dlatego też należy zwracać uwagę na stan zdrowia po spożyciu mleka oraz jego przetworów.

Żywienie drogą przewodu pokarmowego jest bezpieczniejsze oraz tańsze. Nie powoduje zaniku kosmków jelitowych oraz redukuje częstość występowania zaostrzeń. Pacjenci, którzy nie mogą przyjmować odpowiednich ilości pożywienia drogą doustną/dojelitową mają włączone żywienie pozajelitowe, które prowadzi do tzw. odpoczynku jelita.

Badania:
1. Dr hab. n. med. Grzybowska wykazała, że u osób z chorobą L-C przed wystąpieniem objawów zaobserwowano nadmierną ilość cukrów i tłuszczów w diecie, przy małym spożyciu witamin i magnezu.

2. Karmienie niemowląt piersią może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka zachorowania na chorobę L-C w późniejszym wieku.

3. Palenie papierosów determinuje rozwój choroby przy występowaniu predyspozycji genetycznej.

4. Badania w Japonii wykazały, że spożycie żywności typu Fast food, napojów typu Cola oraz spożycie cukrów stanowią czynnik rozwoju choroby.